tag:blogger.com,1999:blog-3356951469194478165.post2602927442724487543..comments2023-11-05T13:23:33.316+02:00Comments on timou_radi: Κοινωνική Ταλάντωση- ΩΡΑ ΓΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗUnknownnoreply@blogger.comBlogger3125tag:blogger.com,1999:blog-3356951469194478165.post-75775580098148358112010-03-23T21:33:40.471+02:002010-03-23T21:33:40.471+02:00Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.日月神教-向左使https://www.blogger.com/profile/02685820159864779266noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3356951469194478165.post-5005230235588470772009-01-09T10:09:00.000+02:002009-01-09T10:09:00.000+02:00http://www.sarajevomag.gr/entipa/teuhos_25/i25_p08...http://www.sarajevomag.gr/entipa/teuhos_25/i25_p08_police.htmlAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3356951469194478165.post-2681240363652804082009-01-06T17:46:00.000+02:002009-01-06T17:46:00.000+02:00Συνεχίζοντας τη χθεσινή μας συζήτηση, μένω στο εξή...Συνεχίζοντας τη χθεσινή μας συζήτηση, μένω στο εξής σαν αρχικό σχόλιο. Όπως γράφεις στην πρώτη παράγραφο, η χώρα «βρίσκεται αυτή τη στιγμή σε ένα σημείο που η παραμικρή ταλάντωση μπορεί να οδηγήσει σε πλήρη απορρύθμιση μέχρι και πλήρη κοινωνική εναρμόνιση προς τα συμφέροντα των πολλών.» <BR/><BR/>Η παρατήρηση αυτή αποκτάει εξαιρετικό ενδιαφέρον αναφορικά προς το παίγνιο μηδενικού αθροίσματος των δύο δολοφονιών μαθητή και αστυνομικού, που φαίνεται οτι, ο κόσμος του mediation προσπαθεί να το εμβαπτίσει τόσο ως παίγνιο όσο και ως zero sum. Ta μέσα ενημέρωσης φαίνεται ότι αναταποκρίθηκαν αρκούντως προετοιμασμένα στην κοινωνικοπολιτική ερμηνειολογία της δολοφονίας του νεαρού αστυνομικού, εκδηλώνοντας τάχιστα ένα παρα-δημοσιογραφικό καθήκον, α) αυτό της τελεσίδικης ιστορικής αξιολόγησης ενός γεγονότος (πολιτικής δολοφονίας) τόσο ως ιδεολογικοπολιτικής αλλά ταυτόχρονα ποινικοτρομοκρατικής πράξης χωρίς να έχει διόλου εξιχνιαστεί από τις αρμόδιες διωκτικές αρχές, αλλά και β)ως κομμάτι μιας φθίνουσας κοινωνικής σημασίας, μίας παλαιοποιημένης νοηματοδότησης του πολίτη ενάντια στο κράτος -κατ’ αντιδιαστολή προς τον πολίτη που αποτελεί κομμάτι του κράτους και ο οποίος εγκαλεί τον εαυτό του να αποσυναρτήσει την ταυτότητά του από την λαϊκή βία.<BR/><BR/>(Θα είναι ενδιαφέρον αν παρατηρήσουμε προσπάθειες διορθωτικές της αρχικής αξιολογικής κρίσης, όπως στην περίπτωση της πρώτης δολοφονίας όπου η γραμμή υπεράσπισης του κατηγορουμένου μεταδόθηκε από στόμα σε στόμα, καθιστώντας έτσι «αμφίβολο» αν λειτούργησε ως ψυχρός εκτελεστής και αφήνοντας περιθώρια αμφισβήτησης των αρχικών καταθέσεων.(Αναρωτιέμαι όμως σε τί θα εξυπηρετούσε κάτι ανάλογο).<BR/><BR/>Ετσι, κάτι που υπό άλλες περιπτώσεις θα ήταν ζήτημα των ιστορικών αλλά και κυρίως του συλλογικού ασυνείδητου και του κοινωνικού φαντασιακού των αστικών ως επί το πλείστον πληθυσμών επισπεύδεται εκτρωματικά και παράγει μία αποσπασματική εικόνα της ελληνικής πραγματικότητας, ούτως ή άλλως κατακερματισμένης μετά και την οριστική διάψευση του προγραμματικού λόγου της πάλαι ποτέ ανερχόμενης και "διαφανούς" κεντροδεξιάς.<BR/><BR/>Με τους ίδιους όρους κ στα πλαίσια μιας τέτοιας ανάλυσης, η δολοφονία του μαθητή, δολοφονία που έδειξε να μουδιάζει τα αντανακλαστικά του κράτους και της μιντιακής μετα-δομής του, αναφορικά προς το αξιολογικό της κομμάτι, δηλαδή την ορατή αδυναμία για ερμηνευτική και πολιτική ανταπόκριση στις κοινωνικές σημασίες που ενεργοποίησε και τις ψυχολογικές αντιδράσεις που ενέγειρε σε κομματι του ελληνικού λαού, φαίνεται ότι τώρα συγκροτείται η κοινωνική της σημασία με έναν αποφατικό τρόπο (αν δεν είναι αυτό τότε τί άλλο μπορεί να είναι) που την τοποθετεί στο ένα από τα δύο άκρα του διαζευκτικού δίπολου που οικοδομήθηκε σημασιολογικά από τα media και το οποίο περιγράφεται ως –ένας φόνος από το βίαιο κατασταλτικό κράτους- ένας φόνος από τον βιαίως καταστελλόμενο, an eye for an eye.<BR/><BR/>Ο επιδιωκόμενος ως εκ τούτου συμψηφισμός, είναι ανοιχτός για όλες τις ερμηνείες.Tίμος Ράδηςhttps://www.blogger.com/profile/13520028641965829358noreply@blogger.com