"Shoot the Dog" proudly presents: "Yπέτμηκας ο Μέρμηγγας και η Σπινταρισμένη Ανθρωπόμορφη Σαύρα (Part II)

-Και ο Λαζαράκης, ο λιγούρης για παιδικά κωλαράκια μπάρμπας που δεν λέει να κατακάτσει, και ν’αφήσει τις ανωμαλίες,- αααχ...γιατρέ μου, και να ξέρατε τι περνάω μέσα μου, είμαι ένα ράκος, ένα ράκος σας λέω μα το θεό...όλο λέω στον εαυτό μου ότι αυτό θα είναι το τελευταίο και μετά ξανάμανα αρχίζω πάλι τα ίδια...είναι πράγματι μια αρρώστεια που θα με κυνηγάει μέχρι να πεθάνω...και όταν αυτό γίνει νά ‘στε σίγουρος γιατρέ μου ότι θα πάω στην κόλαση...αλλά είναι τόσο καβλωτικά αυτά τα τρυφερούδικα...Και κουβαλώντας αυτές τις σκέψεις σαν πολύ θολές μακρινές αναμνήσεις, τόσο θολές που αμφέβαλλε αν τα είχε πει ποτέ όλα αυτά, το πουλί του είχε αρχίσει ήδη να σηκώνεται την ώρα που έσερνε τον μικρότερο αδερφό του μικρού Γιωργάκη για να τον πασπατέψει κι αυτόν στην πρώτη αποθήκη που θα έβρισκε άδεια...Άντε πουλάκι μου, κάνε πιο γρήγορα...άστο αυτό, θα σου πάρω εγώ άλλο..._Μα μου το χει δώσει η μαμά..._Ποιός νοιάζεται για τη μαμά τώρα πουλάκι μου...εεε..θέλω να πω, είμαι σίγουρος ότι δεν θα την πειράξει τη μαμά, θα σου πάρω εγώ καινούριο που δεν θα καταλάβει τη διαφορά....έλα τώρα, προχώρα να σε χαρώ...μα είναι βρώμικο σου λέω,..δεν ακούς...
Φτάνοντας στο τέλος του διαδρόμου ανοίγει μια πόρτα που βρίσκει ξεκλείδωτη και μπουκάρει μέσα με το μωρό στα χέρια, βλέπει όμως τον Υπέτμηκα αναίσθητο μέσα στα αίματα και κολώνει. Ρε γαμώ το διάολο του, τι σκατά γυρεύει αυτός εδώ.. ούτε το βίτσιο του δεν μπορεί να κάνει κανένας πια...μα πειράζω κανέναν θεέ μου, σκέφτηκε χαιδεύοντας το κεφαλάκι του παιδιού με τα σάλια να του στάζουν απ’το στόμα, αφού δεν πειράζω, τι αμαρτίες πληρώνω..; Ακούμπησε το αγοράκι πάνω στα ντέξιον που ήταν ριγμένα στο πάτωμα και πλησίασε το μακρύ σώμα του Υπέτμηκα που έμοιαζε με κοτσάνι από πατζάρι. Ήταν όλοκληρος βουτηγμένος στα αίματα και στην κοκα ί νη που απλωνόταν σε όλο το πάτωμα του δωματίου.
_Τί έγινε ρε παλιόγερε, τσακώθηκες με τη στέρηση; Δεν πιστεύω να έχεις γίνει πρεζάκιας και να μας το κρύβεις τόσο καιρό...Έχεις να φας κάτι καμπάνες, χε,χε..
_Τί λες ρε ανωμαλιάρη, εγώ είμαι καθαριστής ταλιμπάν ελληνοορθόδοξος, δεν κάνω τέτοιες μαλακίες...άκουσε με καλά..πριν λίγο είδα μέσα εδώ, κάτι που δεν μπορείς να φανταστείς, ήταν σαν σαύρα, να, μα–το- θέο, και σνίφαρε με την οκά τη σκόνη και...
-Τί έκανε λέει...είσαι ντιπ παιγμένος Υπέτμηκα ;
_Όχι ρε Λαζαράκη, μα-το-θεό, και μάλιστα έμοιαζε με άνθρωπο, με κανονικό άνθρωπο σου λέω...
_Και τα αίματα, από πού σκατά βγήκανε, πάλεψες και με τη σαύρα..; Χε,χε,χε...
_Αλήθεια σου λέω άνθρωπέ μου, μα-το-θεό, και σταυροκοπήθηκε πεντέξι φορές πάλι, αλλά τι να περιμένει κανείς από τον συφιλιασμένο τον εγκέφαλό σου...Όσο για τα αίματα, πού να στα λέω τώρα, είναι μεγάλη ιστορία, τρέχα να ειδοποιήσεις τον Καρλάση...!, και τα μάτια του γούρλωσαν νιώθοντας ότι έχει και γαμώ τους ρόλους σ’αυτό το περιστατικό.
_Και το παιδί...τί θα γίνει με το παιδί...δεν μπορώ να το αφήσω μόνο του...
_Τρέχα γρήγορα σου λέω, μυρίζομαι προαγωγή εδώ πέρα, δεν ψήνεσαι ;
Tον μαλάκα, σκέφτηκε ο Λαζαράκης, αυτός είναι μόνο η φιλιππινέζα, θα την πάρω όλη μόνος μου..._Εντάξει, είπε, πάω..μείνε εσύ με τον μικρό...

**************************************************************************
-Ξέρεις Σαλιαρίδη παιδί μου, εδώ μέσα..ε..στο μέγαρο εννοώ, μία ανθρωπόμορφη σαύρα διακινεί κόκα. Το ήξερες αυτό; -και αφού άναψε ένα φτηνιάρικο πούρο, έξυσε βαθειά τη μύτη του βγάζοντας ένα κακάδι ολόκληρο μπούγιο.
_Μεγάλο κακάδι αυτό κύριε επιθεωρητά, είπε ο Σαλιαρίδης, αρπάζοντας την κουβέντα σαν ευκαιρία για να θίξει το ζήτημα της επικείμενης προαγωγής του.
-Σαλιαρίδη μη με γλείφεις παλιομαλάκα, ακούς; Καργιόλη...νομίζεις ότι δεν βλέπω τι πας να κάνεις...για τσίμπα μου ένα νερό απ’το μηχάνημα...νον μίνεραλ, έ...γαμώ τις βουλγάρικες τις εισαγωγές μας..,κι άκου να δεις καλά... Αν σε ξαναπιάσω να παίζεις με την κόρη μου..αφού έχουμε μια χαρά νερά τους πούστηδες...και τις φίλες της στην αυλή του σχολείου, αν σε ξαναδώ να της γλείφεις τα μαλλιά και να βάζεις τα δάχτυλά σου στ..., -δημόσιες σχέσεις του υπουργού και τ’αρχίδια μου τα δυό...τς,τς,ανώμαλε, θα σε καθαρίσω κτήνος...ακούς;
_Κύριε επιθεωρητά...νομίζω ότι το παρακάνετε λίγο..ξεχνάτε ότι ήμουν αυτόπτης μάρτυρας όταν ξεπαστρέφατε τη γυναίκα σας...τώρα το μόνο που μου έχει απομείνει να κάνω, είναι τί ο καημένος, να παρέχω ανακούφιση σε μικρά κοριτσάκια σαν την κόρη σας, μην το κάνουμε θέμα τώρα...γι’αυτό σας λέω, αφήστε με να τη παίρνω εγώ από το σχολείο τα μεσημέρια, θα είναι το καλύτερο που θα μπορούσατε να κάν...
_Γειά σου Λαζαράκη, πέρνα μέσα, τί στέκεσαι στην πόρτα σαν χάνος...
-Συγνώμη που διακόπτω...
_Δεν πειράζει κύριε Λαζαράκη, εδώ με τον κύριο Καρλάση είχαμε μία κουβεντούλα...
_Ο Καρλάσης τον αγριοκοίταξε, τί μιλάς εσύ ρε στραβάδι, στα σοβαρά ζητήματα θα κάνεις μόκο, άντε μη σε φτύσω στη μούρη και βγει μετά πάλι το συνδικάτο και αρχίσει...παράβαση καθηκοντος..μπλα, μπλα, μπλα, και έτσι ο Καρλάσης κι αλλιώς ο Καρλάσης κι ο Καρλάσης ο βλάχος κι ο Καρλάσης ο αμόρφωτος κι ο Καρλάσης ο χαφιές, χαφιές ποιανού ρε αλήτες αφού δική μου δουλειά είναι να βγάζω χαφιέδες, άει στο διάολο με το κωλοσυνδικάτο σας γαμημένες παλιαδερφές...μ’ακούει κιόλας αυτός ο πούστης με τα κρυμμένα μικρόφωνα, έχε χάρη που τα παίρνω χοντρά αλλιώς ποιός άλλος βρε μαλακισμένα –κι έφτυσε με νόημα στο πλάι του- θα ανεχόταν να γίνεται ρεντίκολο κάθε βράδυ στα κανάλια για τις πουστιές σας...Ας όψονται τα γαμημένα τα γκαφρά,...και να ‘χει και τον γαμημένο τον Καλυβόπουλο να του το παίζει αντεξουσιαστής...όπως και να χει όμως, αυτό δεν με κάνει λιγότερο πατριώτη...
Ξέσπασαν και οι δύο σε χειροκροτήματα δακρυσμένοι από τον γνήσια συναισθηματικό λόγο του επιθεωρητή, και ο Λαζαράκης ξέσπασε σε λυγμούς...Αυτός είναι ο αρχηγός μας, μπράβο, μπράβο...
_Τί ήθος..συμπλήρωσε ο Σαλιαρίδης, ανοίγοντας τα χέρια με καμάρι προς τον Καρλάση όμοιος με μοντέλο τηλεμάρκετινγκ διαφημίσεων.
-Ο Καρλάσης ικανοποιημένος από αυτή την ανέλπιστη αντρική στιγμή όπου η στιβαρή φιλία επισκίασε τη στείρα γραφειοκρατική τους καθημερινότητα, άναψε πάλι το πούρο του, που όση ώρα έβγαζε το λογύδριο είχε σβήσει, και είπε με ύφος σκεπτόμενου καθηγητή θεωρητικής φυσικής. _Μίλα λοιπόν Λαζαράκη, τί ήρθες να μας πεις...ελπίζω να είναι κάτι σημαντικό, όχι τίποτα βρίλ πάλι, με μούσια, ρέημπαν γυαλιά και παιλαιστινιακή μαντίλα, οπλισμένα με σοβιετικά φέηζερ που ήρθαν να σου κλέψουν το λαπ-τοπ για να αδειάσουν το χαρτοφυλάκιο σου από τις μετοχές της ΛΕΣΒΟΦΑΡΜ, εταιρεία που ο ίδιος δημιούργησες για την παραγωγή τυποποιημένου γάλακτος λεσβίας λεχώνας που ανταγωνίζεται ευθέως σε μέρισμα ανά μετοχή τη τζέη πι μόργκαν και τις μεγαλύτερες βιομηχανίες όπλων των ΗΠΑ, αυτό πάει πέρασε πιά Λαζαράκη και είναι κάτι με το οποίο όλοι θα πρέπει να ζήσουμε από δω και στο εξής...Εγώ άλλωστε έχασα με έναν πολύ πιο εξωφρενικό τρόπο το πακέτο μετοχών μου στην ΛΕΣΒΟΜΠΑΝΚ, άσε..τέλος πάντων,..ας μην ξύνουμε πληγές τώρα...είναι και τα γαμημένα τ’ αραβικά δυσκολη γλώσσα η πουτάνα...
Ο Σαλιαρίδης πετάχτηκε πάλι σφήνα, ε..ναι...ειδικά τώρα με την κρίση στη δευτερογενή αγορά ενυπόθηκων στεγαστικών δανείων υψηλού ρίσκου, θα ξεκωλιαστούμε όλοι...
Τί είπες ρε μαλακισμένο πάλι εσύ, ξέσπασε ο Καρλάσης, τσακίσου και φύγε έξω απ’το γραφείο μου...Τολμάς και πάς κόντρα στη κουφάλα το Λεωτσάκο;;; κι έτσι και σε ξανακούσω να λες δευτερογενής και μαλακίες, subprime loans to λένε καράβλαχε...Και έχουμε δει τα χειρότερα ήδη, μόνο καλύτερες μέρες μπορούμε να περιμένουμε από δω και μπρός...το λέει και η κουφάλα ο Λεωτσ...
_Μα κύριε επιθεωρητά, ubs, Meryll Lynch, CityGroup και άλλες, εγγράφουν ζημίες εκατομμυρίων από την έκθεσή τους σε χρηματοοικονομικά προιόντα που σχετίζονταν με τις αποδόσεις των...
_Σαλιαρίδη σκάσε είπα, πλησίασε λίγο, είπε χαμηλόφωνα, κάνοντας του κι ένα διακριτικό μαφιόζικο νεύμα να έρθει προς το μέρος του. _Αυτό με την κόρη μου...εεεε..πες ότι έγινε ήδη, κι από μένα ό, θες...απλά βγάλε το σκασμό για τα subprimes, διακυβεύονται πολύ περισσότερα απ’ότι....ειδικά στο αστυνομικό μέγαρο είναι...εεεε..θα σου εξηγήσω...Η μικρή σχολάει κατά τις μιάμιση απ’το μάθημα, έχεις το ελεύθερο Σαλιαρίδη, απλά να είσαι ευγενικός μαζί της....
_Πάντως να μου το θυμηθείτε κύριε επιθεωρητά, φώναξε ο Σαλιαρίδης βγαίνοντας από την πόρτα η κρίση στην αγορά θα μας καθήσει τους Άραβες στο σβέρκο, δεν βλέπεις το Βγενόπουλο, τον έχουν σε στενό μαρκάρισμα...Σε λίγο θα κατεβαίνουμε στον Πειραιά για ουζάκι, θα έχουνε ραμαζάνι οι πούστηδες, και θα είναι όλα κλειστά...Και στη θεσσαλονίκη τα ίδια θα γίνουν, μη νομίζεις.... >>-(ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ)-