Στα πέρατα της γης,
τέρατα της ζωής,
κραυγάζουν να τα δεις.
τέρατα της ζωής,
κραυγάζουν να τα δεις.
Σαν άθεος κιοτής,
ματώνεις και πενθείς,
που έφυγε ο Ορέστης ο Μακρής,
ήρωας πρωτοφανής,
με πείρα βίου παρακμής
κι αλκοολούχου οπτικής.
ματώνεις και πενθείς,
που έφυγε ο Ορέστης ο Μακρής,
ήρωας πρωτοφανής,
με πείρα βίου παρακμής
κι αλκοολούχου οπτικής.
Μονάχος αιθεροβατείς,
κι εύχεσαι να υποστείς,
το τέλος ύστατης πυγμής.
κι εύχεσαι να υποστείς,
το τέλος ύστατης πυγμής.
Αυταπατάσαι αν θα πιείς,
τα τέρατα διπλά θα δεις,
τουλάχιστον, τότε θα πεις,
ο εχθρός ήτο ανηλεής.
τα τέρατα διπλά θα δεις,
τουλάχιστον, τότε θα πεις,
ο εχθρός ήτο ανηλεής.
Η ομοιοκαταληξια ειναι Καβαφικη ειρωνεια? :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήβασικά εγώ προς την καρυωτακική ειρωνεία το είδα..
ΑπάντησηΔιαγραφή>αφήνει ίσα-ίσα τον αέρα λίγο για να ανασαίνεις, ίσως από στοργή μην καταλήξεις επαγγελματίας θανατοθήρας, ίσως κ από εκδίκηση για να ασφυκτιάς καθημερινά κι από λίγο..
>ΥΓ. να 'ναι καλά η Φαίη που μου θύμησε τη "μικρή ασυμφωνία" στις πέντε το πρωί..
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
ΑπάντησηΔιαγραφή