Φτιαγμένος είσαι από πίσσα και πυρίτιο/ ανάμεικτων με μέταλλα καυτά/ πράσινη λάβα απ’ τον κόκκινο πλανήτη/ συγκέντρωσαν οι ακόλουθοι του πλάστη Ούλ-Βαρούζ/ στα υπόγεια χυτήρια της κολάσεως/
Σφυρηλατούν καρκίνο απ’ την καλύτερη πάστα... “Φοβού τους ιατρούς και εμβόλια φέροντες.”
_Σου έχω το καλύτερο φάρμακο…ακολούθησε με και θα ζήσεις…Για αντάλλαγμα ζητάω μόνο την ψυχούλα σου…μικρό το τίμημα που δίνεις για κάτι που ήδη έχει χαθεί…
_[..]Αγαπητέ μου μένω άναυδος…θα έκοβα το πουλί μου ότι έπρεπε να είστε ήδη νεκρός…
-έγειρε προς το μέρος του πιέζοντας τους αγκώνες πάνω στο γραφείο- “Μήπως είστε σαηεντολόγος”, τον ρώτησε ψιθυριστά.
_»Τι πράγμα; Μα και βέβαια όχι…», γλάρωσε τα μάτια του, και σκούπισε τα σάλια που έσταζαν απ’ το στόμα του…»Έχω βέβαια κάτι βιντεοκασσέτες του Σάι-Μπάμπα, δεν ξέρω αν σας κάνουν…δεν μπορούσα να τις βρω σε ντι-βι-ντι…»
_»Όχι, όχι…δεν με καταλάβατε…» άναψε ένα χοντρό μισοκαπνισμένο πούρο. »Εννοούσα αν έχετε υπόψην σας κάποια,..εμμ..εναλλακτική δίοδο…όχι ότι δεν θα ήταν απολύτως φυσικό..στην κατάστασή σας φυσικά..καταλαβαίνετε..»
_»Κοιτάξτε γιατρέ…» σήκωσε τη χούφτα του δείχνοντας με το δείκτη τεντωμένο, το ταβάνι, τα σύννεφα, τον ουρανό, τον ήλιο, τους πλανήτες, τον θεό, και τα απομεινάρια του MIR. «Εγώ..»
_»Φυσικά, πριν συνεχίσετε και στο σημείο αυτό, δεν θα μπορούσα να τονίσω περισσότερο ότι η επιστήμη, δείχνει κατανόηση απέναντι σε...ανεπίσημα ερευνητικά κανάλια, κοιτάχτε όμως, εί-με-θα κά-θε-τοι εις το ζήτημα της εμπορευματοποίησης, καταλαβαίνετε...τα πράγματα γίνονται εξόχως πολυπλοκότερα σε ζητήματα που σχετίζονται με σέκτες, παραθρησκευτικές οργανώσεις και τα τοιάυτα..εντούτοις, αν έχετε οποιαδήποτε..ένδειξη, ή.. έστω την πα-ρα-μι-κρή υπόνοια ότι μπορεί κάτι να υπάρχει..οφείλω να το σημειώσω..ένα τηλέφωνο θα ήταν ότι πρέπει…καταλαβαίνετε φυσικά γιατί το...»
-άρχισε να ψάχνει στο συρτάρι κάτω απ’ το γραφείο- «στην περίπτωσή σας δεν μιλάμε για κάποια νευροτοξίνη όπως.. αυτού του.. …εμμμ.. γαλάζιου..εμμ..σκορπιού».
_»Μα γιατρέ…αφήστε με..λίγο», -άρχισε να γέρνει το κεφάλι μέχρι που το σαγόνι του ακούμπησε τη μολυβοθήκη του γραφείου- »Εγώ…»
_»Εσείς τί , κύριε, εσείς θα κάνετε αυτό που σας λέω εγώ, κοτζάμ χάρβαρντ μέντικαλ, σοβαρολογούμε τώρα, τς,τς...,»
-Γραμματέας, κοντούλα, στραβοκάνα με χοντρές γάμπες και φούστα μέχρι το γόνατο, κοκκάλινα γυαλιά, τυρί κολλημένο στα πάνω δόντια, ταγεράκι από κατάστημα νεοτερισμών του εβδομήντα, και βαρύ άρωμα καιρίλας από γκριζαρισμένο διαμέρισμα των Αμπελοκήπων- στο πέτο καλογυαλισμένη αστραφτερή κονκάρδα του ΛΑΟΣ-
_»Γιατρέ έχω στην αναμονή τον κύριο Θελωψωλοστοκωλαράκι..»
_»Ααα…τον εξαίρετο συνεργάτη μου..τί κάνει αυτή η ψυχή..» -κοίταξε το πούρο του- καλός και άγιος αυτός ο άνθρωπος, αλλά τα πούρα του ψιλομάπα σύμφωνα με τις διαθέσιμες μέχρι τώρα ενδείξεις...-κοίταξε με ψυχρή ευγένια μπροστά του μαλακώνοντας τη φωνή του- λίγο πιο ψηλά αν μπορείτε αγαπητέ μου γιατί στάζουν τα σάλια σας πάνω στη μολυβοθήκη μου…ααα.., πολύ καλύτερα..ευχαριστώ…
_»Γιατρέ περιμένει…»
_»Α,ναι..σε πέντε λεπτά πες του, ετοιμάζω πες μια ενδιαφέρουσα περίπτωση,..κάποιοι από μας βλέπεις επιμένουμε να επιτελούμε σοβαρό έργο…σε αντί-θε-ση με άλλους που τα παίρνουν χοντρά πίσω από..τέλος πάντων..» -τίναξε ένα χοντρό κομμάτι στάχτης που είχε πέσει στο σακκάκι του- τέλος πάντων…
«Κύριε μου τα σάλια σας λέμε, σας παρακάλω επιτέλους…»
_«Γιατρέ να φέρω ένα πεσκίρι;»
_ «Όχι, όχι Αντιγόνη, δεν χρειάζεται, άλλωστε..,χμ..έχω μία διαφορετική ιδέα, αυτό είναι..ναι, το αποφάσισα θα κάνουμε καλλιέργεια!- πήγαινε στο τηλέφωνο να ενημερώσεις τον σεβαστό συνάδελφο, και μετά σε παρακαλώ ιδιαιτέρως πήγαινε στο εργαστήριο να χαμηλώσεις τη φωτιά στο διάλυμα που έχω αφήσει να βράζει...θα το χρειαστώ και πολύ σύντομα μάλιστα με τον κύριο όπως καταλαβαίνεις...-Αααα, και πού ‘σαι Αντιγόνη, πρόσεξε σε παρακαλώ όταν τελειώσεις, κλείδωσε πάλι, εντάξει;- άντε μπράβο, μην έχουμε πάλι τίποτα ντράβαλα, θα ξεχάσω εγώ με τον...εεεε, τέσπα, στο θέμα εμείς, κύριε...κύριε, μα σηκωθείτε επιτέλους, για τον θεό, δεν βλέπετε ότι είναι απ’ τον Βαράγκη;»
_«Μάλιστα γιατρέ», είχε ήδη πει η Αντιγόνη και είχε εξαφανιστεί. Στο γραφείο, στο μικρό χωλάκι του ιατρείου, έκλαψε αθόρυβα με ανάλατα δάκρυα, μηδενικά δάκρυα από ένα τίποτα. Ήταν ένα καθωσπρέπει κουφάρι έτοιμο για σάπισμα, θα πέθαινε και δεν θα παιρνε είδηση κανένας.
-«Και τώρα αγαπητέ μου, μα ξυπνήστε επιτέλους, έχετε κάνει χάλια όλο το γραφείο, δεν μου αφήνετε άλλα περιθώρια απ’το να δοκιμάσω πάνω σας ένα ολοκαίνουριο φάρμακο, δεν είναι της παρούσης φυσικά η ανάλυση της συνθέσεως, ά-λλω-στε...πώς θα μπορούσατ..εεμ..,να καταλάβετε,..χε,χε..παραταύτα..,ίσως ελαφρώς καυστικό, ίσως λίγο καρκινογόνο, δεν φαντάζομαι όμως δεδομένης της κατάστασής σας αυτό να σας προβληματίζει..ασήμαντες λεπτομέρειες,- πραγματικά, χαίρομαι που κουνάτε το κεφάλι σας, θα το πάρω σαν ναι αυτό-...και ίσως...και να προκαλεί..-ίσως όμως ε- και μερικές ανωμαλίες...-μερικές όμως φυσικά- του ανοσοποιητικού σε συνδυασμό με ελάχιστες –και θέλω να το τονίσω αυτό- ε-λά-χι-στες- μη αναστρέψιμες βλάβες του νευρικού συστήματος...εντούτοις πρέπει να σας υπογραμμίσω ότι είναι πατενταρισμένο κατόπιν σχετικής ανακοίνωσης στα εγκυρότερα επιστημονικά περιοδικά, και φυσικότατα, -πώς θα γινόταν άλλωστε- πλήρως εγκεκριμένο από τον εθνικό οργανισμό φαρμάκων του Αστικού Συμπλέγματος. –Αν μπορούσατε να ξαπλώσετε μόνο..χμμ..,δεν το νομίζω, δεν πειράζει καθηστός λοιπόν..εσείς φροντίστε μόνο μη μου πεθάνετε πριν σας εμβολιάσω, καταλάβατε; Τέλεια...κρίμα είναι τώρα που σας βρήκα να τα χαλάσουμε...τώρα που είμαστε τόσο κοντά...»
Σφυρηλατούν καρκίνο απ’ την καλύτερη πάστα... “Φοβού τους ιατρούς και εμβόλια φέροντες.”
_Σου έχω το καλύτερο φάρμακο…ακολούθησε με και θα ζήσεις…Για αντάλλαγμα ζητάω μόνο την ψυχούλα σου…μικρό το τίμημα που δίνεις για κάτι που ήδη έχει χαθεί…
_[..]Αγαπητέ μου μένω άναυδος…θα έκοβα το πουλί μου ότι έπρεπε να είστε ήδη νεκρός…
-έγειρε προς το μέρος του πιέζοντας τους αγκώνες πάνω στο γραφείο- “Μήπως είστε σαηεντολόγος”, τον ρώτησε ψιθυριστά.
_»Τι πράγμα; Μα και βέβαια όχι…», γλάρωσε τα μάτια του, και σκούπισε τα σάλια που έσταζαν απ’ το στόμα του…»Έχω βέβαια κάτι βιντεοκασσέτες του Σάι-Μπάμπα, δεν ξέρω αν σας κάνουν…δεν μπορούσα να τις βρω σε ντι-βι-ντι…»
_»Όχι, όχι…δεν με καταλάβατε…» άναψε ένα χοντρό μισοκαπνισμένο πούρο. »Εννοούσα αν έχετε υπόψην σας κάποια,..εμμ..εναλλακτική δίοδο…όχι ότι δεν θα ήταν απολύτως φυσικό..στην κατάστασή σας φυσικά..καταλαβαίνετε..»
_»Κοιτάξτε γιατρέ…» σήκωσε τη χούφτα του δείχνοντας με το δείκτη τεντωμένο, το ταβάνι, τα σύννεφα, τον ουρανό, τον ήλιο, τους πλανήτες, τον θεό, και τα απομεινάρια του MIR. «Εγώ..»
_»Φυσικά, πριν συνεχίσετε και στο σημείο αυτό, δεν θα μπορούσα να τονίσω περισσότερο ότι η επιστήμη, δείχνει κατανόηση απέναντι σε...ανεπίσημα ερευνητικά κανάλια, κοιτάχτε όμως, εί-με-θα κά-θε-τοι εις το ζήτημα της εμπορευματοποίησης, καταλαβαίνετε...τα πράγματα γίνονται εξόχως πολυπλοκότερα σε ζητήματα που σχετίζονται με σέκτες, παραθρησκευτικές οργανώσεις και τα τοιάυτα..εντούτοις, αν έχετε οποιαδήποτε..ένδειξη, ή.. έστω την πα-ρα-μι-κρή υπόνοια ότι μπορεί κάτι να υπάρχει..οφείλω να το σημειώσω..ένα τηλέφωνο θα ήταν ότι πρέπει…καταλαβαίνετε φυσικά γιατί το...»
-άρχισε να ψάχνει στο συρτάρι κάτω απ’ το γραφείο- «στην περίπτωσή σας δεν μιλάμε για κάποια νευροτοξίνη όπως.. αυτού του.. …εμμμ.. γαλάζιου..εμμ..σκορπιού».
_»Μα γιατρέ…αφήστε με..λίγο», -άρχισε να γέρνει το κεφάλι μέχρι που το σαγόνι του ακούμπησε τη μολυβοθήκη του γραφείου- »Εγώ…»
_»Εσείς τί , κύριε, εσείς θα κάνετε αυτό που σας λέω εγώ, κοτζάμ χάρβαρντ μέντικαλ, σοβαρολογούμε τώρα, τς,τς...,»
-Γραμματέας, κοντούλα, στραβοκάνα με χοντρές γάμπες και φούστα μέχρι το γόνατο, κοκκάλινα γυαλιά, τυρί κολλημένο στα πάνω δόντια, ταγεράκι από κατάστημα νεοτερισμών του εβδομήντα, και βαρύ άρωμα καιρίλας από γκριζαρισμένο διαμέρισμα των Αμπελοκήπων- στο πέτο καλογυαλισμένη αστραφτερή κονκάρδα του ΛΑΟΣ-
_»Γιατρέ έχω στην αναμονή τον κύριο Θελωψωλοστοκωλαράκι..»
_»Ααα…τον εξαίρετο συνεργάτη μου..τί κάνει αυτή η ψυχή..» -κοίταξε το πούρο του- καλός και άγιος αυτός ο άνθρωπος, αλλά τα πούρα του ψιλομάπα σύμφωνα με τις διαθέσιμες μέχρι τώρα ενδείξεις...-κοίταξε με ψυχρή ευγένια μπροστά του μαλακώνοντας τη φωνή του- λίγο πιο ψηλά αν μπορείτε αγαπητέ μου γιατί στάζουν τα σάλια σας πάνω στη μολυβοθήκη μου…ααα.., πολύ καλύτερα..ευχαριστώ…
_»Γιατρέ περιμένει…»
_»Α,ναι..σε πέντε λεπτά πες του, ετοιμάζω πες μια ενδιαφέρουσα περίπτωση,..κάποιοι από μας βλέπεις επιμένουμε να επιτελούμε σοβαρό έργο…σε αντί-θε-ση με άλλους που τα παίρνουν χοντρά πίσω από..τέλος πάντων..» -τίναξε ένα χοντρό κομμάτι στάχτης που είχε πέσει στο σακκάκι του- τέλος πάντων…
«Κύριε μου τα σάλια σας λέμε, σας παρακάλω επιτέλους…»
_«Γιατρέ να φέρω ένα πεσκίρι;»
_ «Όχι, όχι Αντιγόνη, δεν χρειάζεται, άλλωστε..,χμ..έχω μία διαφορετική ιδέα, αυτό είναι..ναι, το αποφάσισα θα κάνουμε καλλιέργεια!- πήγαινε στο τηλέφωνο να ενημερώσεις τον σεβαστό συνάδελφο, και μετά σε παρακαλώ ιδιαιτέρως πήγαινε στο εργαστήριο να χαμηλώσεις τη φωτιά στο διάλυμα που έχω αφήσει να βράζει...θα το χρειαστώ και πολύ σύντομα μάλιστα με τον κύριο όπως καταλαβαίνεις...-Αααα, και πού ‘σαι Αντιγόνη, πρόσεξε σε παρακαλώ όταν τελειώσεις, κλείδωσε πάλι, εντάξει;- άντε μπράβο, μην έχουμε πάλι τίποτα ντράβαλα, θα ξεχάσω εγώ με τον...εεεε, τέσπα, στο θέμα εμείς, κύριε...κύριε, μα σηκωθείτε επιτέλους, για τον θεό, δεν βλέπετε ότι είναι απ’ τον Βαράγκη;»
_«Μάλιστα γιατρέ», είχε ήδη πει η Αντιγόνη και είχε εξαφανιστεί. Στο γραφείο, στο μικρό χωλάκι του ιατρείου, έκλαψε αθόρυβα με ανάλατα δάκρυα, μηδενικά δάκρυα από ένα τίποτα. Ήταν ένα καθωσπρέπει κουφάρι έτοιμο για σάπισμα, θα πέθαινε και δεν θα παιρνε είδηση κανένας.
-«Και τώρα αγαπητέ μου, μα ξυπνήστε επιτέλους, έχετε κάνει χάλια όλο το γραφείο, δεν μου αφήνετε άλλα περιθώρια απ’το να δοκιμάσω πάνω σας ένα ολοκαίνουριο φάρμακο, δεν είναι της παρούσης φυσικά η ανάλυση της συνθέσεως, ά-λλω-στε...πώς θα μπορούσατ..εεμ..,να καταλάβετε,..χε,χε..παραταύτα..,ίσως ελαφρώς καυστικό, ίσως λίγο καρκινογόνο, δεν φαντάζομαι όμως δεδομένης της κατάστασής σας αυτό να σας προβληματίζει..ασήμαντες λεπτομέρειες,- πραγματικά, χαίρομαι που κουνάτε το κεφάλι σας, θα το πάρω σαν ναι αυτό-...και ίσως...και να προκαλεί..-ίσως όμως ε- και μερικές ανωμαλίες...-μερικές όμως φυσικά- του ανοσοποιητικού σε συνδυασμό με ελάχιστες –και θέλω να το τονίσω αυτό- ε-λά-χι-στες- μη αναστρέψιμες βλάβες του νευρικού συστήματος...εντούτοις πρέπει να σας υπογραμμίσω ότι είναι πατενταρισμένο κατόπιν σχετικής ανακοίνωσης στα εγκυρότερα επιστημονικά περιοδικά, και φυσικότατα, -πώς θα γινόταν άλλωστε- πλήρως εγκεκριμένο από τον εθνικό οργανισμό φαρμάκων του Αστικού Συμπλέγματος. –Αν μπορούσατε να ξαπλώσετε μόνο..χμμ..,δεν το νομίζω, δεν πειράζει καθηστός λοιπόν..εσείς φροντίστε μόνο μη μου πεθάνετε πριν σας εμβολιάσω, καταλάβατε; Τέλεια...κρίμα είναι τώρα που σας βρήκα να τα χαλάσουμε...τώρα που είμαστε τόσο κοντά...»
Oi, achei seu blog pelo google está bem interessante gostei desse post. Gostaria de falar sobre o CresceNet. O CresceNet é um provedor de internet discada que remunera seus usuários pelo tempo conectado. Exatamente isso que você leu, estão pagando para você conectar. O provedor paga 20 centavos por hora de conexão discada com ligação local para mais de 2100 cidades do Brasil. O CresceNet tem um acelerador de conexão, que deixa sua conexão até 10 vezes mais rápida. Quem utiliza banda larga pode lucrar também, basta se cadastrar no CresceNet e quando for dormir conectar por discada, é possível pagar a ADSL só com o dinheiro da discada. Nos horários de minuto único o gasto com telefone é mínimo e a remuneração do CresceNet generosa. Se você quiser linkar o Cresce.Net(www.provedorcrescenet.com) no seu blog eu ficaria agradecido, até mais e sucesso. If is possible add the CresceNet(www.provedorcrescenet.com) in your blogroll, I thank. Good bye friend.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ πατέρας μου είναι γιατρός, που τον απέβαλλαν από τον ιατρικό σύλλογο, ήτανε μεγάλο μυαλό και μπροστά από την εποχή του, δεν παίζουνε μ αυτά τα θέματα μικρούλη
ΑπάντησηΔιαγραφήο ΜΙR που κολλάει ρε φίλε;;;
ΑπάντησηΔιαγραφήmy dearest friend,
ΑπάντησηΔιαγραφήσόρρυ για τον μπαμπά, δεn έχουμε διάθεση να θίξουμε κανέναν in a personal level, κουβέντα να γίνεται, να τζιράρει κ λίγο το μαγαζί μας.
2. Μy other dearest friend, μην τη ψάχνεις έτσι, δες το χαλαρά, στο "shoot the dog" βγάζουμε κάτι που μας αρέσει να ονομάζουμε "snap-shot lit"(> >literature), ήτοι δεν την ψάχνουμε τόσο πολύ τη φάση. Τhanks for reading us anyway..
12-12-07: χθές βράδυ (11-12-07)
ΑπάντησηΔιαγραφήπροβλήθηκε η δημοσιογραφική εκπομπή του Κώστα Μπαξεβάνη "Το Κουτί της Πανδώρας" με θέμα τη χορήγηση μη εγκεκριμένων φαρμακευτικών παρασκευασμάτων σε ανύποπτους ασθενείς. Η εκπομπή ανέδειξε και προέβαλλε σαφείς καταγελίες για πειραματισμούς ιατρών πάνω σε απελπισμένους ασθενείς, ενώ ταυτόχρονα η παρουσίαση του θέματος πλαισιωνόταν από εμπεριστατωμένη δημοσιογραφική έρευνα των συντελεστών της εκπομπής. Το "shoot the dog" διαπιστώνει με λύπη του ότι η ελληνική πραγματικότητα ξεπερνάει σε φαντασία ακόμα και την πιο οργιαστική λογοτεχνική απόπειρα. Συγχαρητήρια στην εκπομπή "Το Κουτί της Πανδώρας" και στον δημοσιογράφο Κώστα Μπαξεβάνη, μαχόμενο, μη λαϊκίζοντα δημοσιογράφο, άοκνο εργάτη και πιστό θεράποντα του λειτουργήματος της δημοσιογραφίας.