a "shoot the dog" story: O Ντέρτσος και το Συνέδριο του Παρατηρητηρίου

Και στεκόταν σαν χάνος μέσα στο συνέδριο ο Ντέρτσος, σαν χάνος με σταφυλόκοκο, γιατί ήταν και άρρωστος ο κακομοίρης, παντού γύρω του όλοι οι χαρτογιακάδες του Παρατηρητηρίου, με λάπτοπς ανά χείρας και σημειωματάρια με δερμάτινα εξώφυλλα, πού και πού τον κοίταγε κανένας και τότε έκανε πως σκούπιζε την αίθουσα σφυρίζοντας τη μελωδία της γέφυρας του ποταμού Κβάη. Με ψάθινη σκούπα τώρα, να σκουπίζει πεντακόσια τετραγωνικά μοκέτας, δεν ήταν και τόσο πιστευτός αλλά κανείς δεν έδειχνε να προβληματίζεται, ήταν όλοι απορροφημένοι στην κόκα και στη διάλεξη. Σκάει ξαφνικά μία επιτροπή από αντάρτες ζωσμένους με ασυρμάτους και δορυφορικά και όπλα και τα σχετικά, καταλαμβάνει το πόντιουμ και ο αρχηγός αρπάζει το μικρόφωνο. Είμαστε οι Ένοπλες Επαναστατικές Δυνάμεις για την απο-τετραχορδοποίηση του μπουζουκιού, και την καταδίκη των εγκλημάτων του Μ.Χιώτη κατά τη δεκαετία του 1960 εναντίον της ελληνικής μουσικής παράδοσης,-ακρότητες, προσθέτω εγώ, αλλά ελλείψει αντι-παγκοσμιοποιητών βολευόμαστε-, δίπλα τους τώρα αντιφεμινίστριες μουσουλμάνες, έβδομες γυναίκες του άντρα τους, ξεφορτώνουν κιβώτια φέιγ-βολάν αντιδυτικού-προπαγανδιστικού περιεχομένου, μέσα από μαύρο βαν μαζί με μία δημοσιογράφο του cnn χειροπόδαρα δεμένη, η οποία και εκτελείται επιτόπου, με πολαπλά χτυπήματα από λίμες για τα νύχια και ανγκαστική κατάποση δηλητηριώδους μάσκαρας για τα μάτια. [...]...που εναντίον της γνήσιας δομής της μουσουλμανικής οικογένειας, σκευωρούν, προβοκάροντας τον φεμινισμό στην Μ.Ανατολή, και τη διάσπαση του ορθόδοξου φονταμενταλισμού, σε ακρώρεια του εποικοδομήματος, στη θρησκειοποιημένη θρησκεία και στην αντιδυτική πολιτική, συνιστώσες παρωχημένες που..[..]
-διακοπή από ανακοίνωση σε ξένη γλώσσα των Επαναστατικών Δυνάμεων για την αποτετραχορδοποίηση του μπουζουκιού- “nous sommes les Forces Armees Revolutionnaires de…”- στα καπάκια μπαίνουν πιο δυνατά οι Μουσουλμάνες αντιφεμινίστριες με ντουντούκα και στα Ιαπωνικά: και απ’ την ανατολή ως τη δύση, απ’ το Μαρακές τη Λιβερία και την Γκάνα, ως την Καμπούλ και την Πιόν-Γιάνγκ, το Τόκυο και τη Τζακάρτα, γυναίκες απελευθερωμένες. σιχαίνονται τον εαυτό τους στον καθρέπτη, φαγωμένο και σάπιο από τη δυτική νεωτερικότητα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που εμείς λέμε...- Ο Ντέρτσος είχε βγάλει σάντουιτς και έκανε χάζι την κατάσταση καθισμένος στα πίσω καθίσματα. Λες να βάλω κι εγώ κουκούλα, σκέφτηκε,...θα ζεσταίνει πολύ όμως...θα βγω και θα πώ...ζήτω η...[..].η... ζήτω το...το..., ναι, όχι ζήτω,...κάτω..,ναι, κάτω οι δοσίλογοι που χάλασαν το περφορατέρ του υπουργείου...
Μεταμφιεσμένοι πεντηκοστιανοί και ιεχωβάδες του ενωτικού ψηφοδελτίου των προτεσταντών των Επίσημων Αιρετικών του Συμπλέγματος, ακροβολισμένοι έξω από το Συνεδριακό του Παρατηρητηρίου. -Θα-μας -εξα-φα-νί-σουν, τραγουδάει ο τυφλός παλαιοημερολογίτης ακορντεονίστας πάνω σε σκαμπουδάκι στο πεζοδρόμιο, και μεις α-πλά δεν εί-χα-με χα-ρτί να το τυ-πώ-σου-με...λα-λα-λα...
_Αυτόν τί θα τον κάνουμε;
_Άστον, πάει για τις εβδομήντα παρθένες του Αλλάχ...
_Μα, δεν γίνεται στο δικό του...
_Διαθρησκειακά συνέδρια αδελφέ μου, διαθρησκειακά συνέδρια...αλήθεια, εσύ έβαλες ντορβά στ’αρχίδια σου;
_Όχι, εγώ ήμουνα στο επιλογής,...είχα πάρει Ζεν στο μαχαυάνα βουδισμό..,ακολουθώ το φωτεινό μονοπάτι του έβδομου πυλώνα...
_Δεν πειράζει, μη στεναχωριέσαι, ίσως να μην χρειαστεί να ενεργοποιήσουμε τα εκρηκτικά...κουμπώσου καλά πάντως...
_[...] –σιωπή- [σκέφτεται από μέσα του καθώς χαμηλώνει το κεφάλι για να κουμπωθεί προσεκτικά προσέχοντας μην πειράξει κανένα καλώδιο]

O Ντέρτσος, φυσιογνωμία αντι-βιβλική, αδύνατος, μελαχρινός, με μούσια σαν του Κυάνου Ρηβς, αραιά και με ρουφήχτρες, με αυτιά λερωμένα και σβέρκο φρεσκοκουρεμένο για καρπαζιά. Ήταν στο μισθολόγιο του Καρλάση, ατζέντα για την Τρίτη χιλιετία, χαφιεδιλίκι, προκλήσεις και σχεδιασμοί, οράματα για ένα νέο δοσιλογισμό, ή ακόμα μπορεί και κάπως έτσι, το νέο πρόσωπο του αστικού χαφιεδισμού, πώς να κάνετε κάποιον χαφιέ μετά την 11η Σεπτεμβρίου, ή γιατί όχι και Μία Ζωή Μέσα Στους Δρόμους, συνταξιοδοτημένοι χαφιέδες του Αστικού Συμπλέγματος, Κείμενα Εργασίας. ...«[..]..Θα μπορούσαμε άραγε να μιλήσουμε για ένα νέο μοντέλο κοινωνικοποίησης, δεδομένης της δαρβινικού τύπου αναπροσαρμογής του χαφιέδικου σφυρίγματος του κλέφτη σε ηχητικό σήμα ανθρώπινων φθόγγων, σχηματιζόντων παραινέσεις, όπως καλή επιτυχία, και εις ανώτερα, εμένα μπορείς να με εμπιστευτείς, δεν είναι στον τύπο μου κτλ, μη γραμμικών όπως καταλαβαίνεις,- μα αυτό αγαπητέ μου είναι αυταπόδεικτο από την διαδραστικότητα,- και συνεχίζω, μη γραμμικών και καταλυτικά δραστικών, εντούτοις μη ανιχνεύσιμων μεθόδων αναπροσαρμογής της μονάδας στο σύστημα ενσωμάτωσης που κατασκευάσθη...»
_"..Kαθαρά υπεραπλουστευτικά μιλώντας και φυσικά για τις ανάγκες της εκπομπής θα τολμούσα να έλεγα μετα πάσης βεβαιότητας ότι είναι σχεδόν μηδαμινή, και φυσικά με δεδομένο τις προσπάθειες τις κυβέρνησης ο έλεγχος αναπόφευκτα καθίσταται μέρος της πολιτικής και κοινωνικής παιδείας του τυραμπάκουλα ή αλλιώς τραμπάκουλα πατέρα του κυρίου προηγουμένως, χωρίς αυτό ουδόλως να σημαίνει ότι μπαίνουμε σε μία νέα φάση όπου ο εφησυχασμός απερέγκλιτα οδηγεί στην αποκτήνωση διαμέσου του εκφυλισμού του θεσμού καθότι, κοιτάξτε, αν το δούμε και καθαρά κονστρουκτιβιστικά, εεε,..θα σας πάω για λίγο πίσω...θυμάστε τον συχωρεμένο τον Πουλ.." _"όχι κύριε δεν ομιλείται περί αυτού, εσείς κάνετε διάλογο με το ασυνείδητό σας,.. _"εγώ απαρεγκλίτως και αναποφεύκτως οδηγούμην προς πνευματική ευδοκίμησην κατόπιν συντόμου τοποθετήσεως του Σεβασμιωτάτου, πολύ φοβούμαι όμως ότι από το πέρας του δευτέρου διαφημιστικού μπρέηκος κατευθύνομαι οντολογικά να επιδείξω αμέριστον συμ-παρά-στασιν εις την περιώνυμον φράση του Αριστοτέλους και ειδικότερα εις το βαθύτερο νόημα του ημίσεως αυτής, ήτοι ότι ο άνθρωπος είναι ζώον πολιτικόν, ο έστι μεθερμηνευόμενον, ο εκ του σύνεγγυς προλαλήσας έστι γαιδούρι, και τον τιμούμε φυσικά ως άλογο ζωικόν τρόπον τινά δούλο του Κυρίου, που ως γνωστόν εκαβαλικεύθη υπό του Κυρίου ημών κατά την είσοδο Του εις τα Ιεροσόλυμα...εντούτοις όμως.."