Τρίτη 20 Νοεμβρίου 2007

a "shoot the dog" story: dr. Mpelimpasakis (2) :Featuring Fellow Doctors

Mάλιστα καταλαβαίνω...δεν χρειάζεται όχι, απλά θα επικαλεστούμε κακοήθη όγκο.. πόσα,..αχάαα.. καταλαβαίνω... δεν είναι άτοκα... θα χρειαστείς περισσότερα...της πήρες και μονόπετρο..μα καλά συνάδελφε, γιατί εκτείθεσαι και συ τόσο...αχάαα. καταλαβαίνω....παίρνει καλές πίπες,..καλώς δεκτόν..θα επικαλεστούμε κακοήθεια και στους δύο μαστούς...πιστεύω να καλύπτεσαι τώρα... είναι εξάλλου και η ρινοπλαστική της κόρης της...θα χρειαστεί ψηλό ηθικό για να ανταπεξέλθει στην αρρώστια της μαμάς...τί;,,..ναιιιι,, καλή είναι, θα σου τη στείλω, ναιιιι...τί;,,..ναι και από πίσω...τουλάχιστον με μένα δηλαδή, γιατί στο γραφείο είχαμε μια διαφωνία με τα παιδιά...χε,χε..ναι ακριβώς...μπαγάσα όλα τα πιάνεις!!
-στην άλλη γραμμή- [...]Φυσικά και πέθαναν δύο τρεις αλλά βγάζουμε 2,5 εκ δολλάρια τη μέρα ρε τζόν how many times will I have to…
-παραδίπλα- [...]σας διαβεβαιώνουμε το γραφείο εξέδωσε γραπτή ανακοίνωση τύπου, αυτά είναι αισχρά που ακούγονται, μα και βέβαια δεν υπήρξε ποτέ καταδικαστική απόφαση για τον συγκεκριμένο..
-ακόμη παραδίπλα- [...]φυσικά το λίπος απορροφάται σε μικρές ηλικίες, αλλά αν θες να την ξεκωλιάσεις για ένα εξάμηνο, πιστεύω θα μείνεις παραπάνω από ικανοποιημένος,,.ξέρεις ίσα ίσα για να σου βγει το καλό όνομα στις φίλες της...μετά το πέος σου θα επανέλθει στα φυσιολογικά του...
-[..]but of course, this is some serious shit we‘re talking about, what did you expect John, diabetes was incurable until those motherfuckers started dealing the cards, don’t worry John, I can assure you, by no means, should ever a panacea be invented we‘ll all turn to Marxism, no doubt about it…

1 σχόλιο:

  1. Στο “shoot the dog” δεν συνηθίζουμε να γράφουμε κείμενα θέσεων. Ασχολούμαστε με ένα χόμπυ, ένα μικρό μεράκι, να γράφουμε, και μάλιστα χωρίς ιδιαίτερες αξιώσεις. Υπάρχουν δύο αναρτημένες πανεπιστημιακές εργασίες, οι οποίες βεβαίως και βρίσκονται στις παρυφές αυτού που θα μπορούσε να ονομαστεί κείμενο θέσης, ωστόσο διατηρούν ένα μίνιμουμ επίπεδο τεκμηρίωσης ξεφεύγοντας έτσι από την ως άνω προαναφερθείσα κατηγοριοποίηση που ενέχει στοιχεία υποκειμενικότητας, κριτικής έστω υποκειμενικότητας, εντούτοις όμως υποκειμενικότητας. Και δεν γουστάρουμε αυτό το είδος γραφής, γιατί παίζει παντού, στο ίντερνετ, στα κανάλια, στις εφημερίδες, η Ελλάδα έχει γεμίσει γνώμες, λόγια πολλά, κριτική επί του συμβάντος, και γνήσιο συμβάν, έμπνευση, μηδέν. Τέσπα, ακόμη κι αυτό εδώ το προλογάκι με χαλάει που το γράφω γιατί εκφράζω θέση φανερά.
    Όμως παίζει μεγάλο ενδιαφέρον η φάση με τα Ζωνιανά, γιατί τα ναρκωτικά ως παθογόνα αισθητική, και ως πλαίσιο δόμησης μυθιστορηματικών χαρακτήρων έχουν εμπνεύσει αυτό το μπλογκ και θα συνεχίσουν να το κάνουν για όσο οι συγγραφείς εδώ πέρα βρίσκουν κάποιο νόημα, ερέθισμα, ή εν πάσει περιπτώσει μέχρι να ωριμάσουν και να βρουν κάτι καλύτερο, που να παράγει ενδιαφέροντα κείμενα. (ετοιμάζεται νέα ανάρτηση με subprime θέμα και αναφορές από διεθνή οικονομικά) Τέσπα, αυτή είναι η φάση γύρω μας, εμείς αυτά βλέπουμε, αυτά μας νανουρίζουν από βρέφη ως προσλαμβάνουσες της εποχής, και τα κείμενά μας δεν μιλάνε για την βουκολική ύπαιθρο του Πάνου Καρνέζη για παράδειγμα (που είναι μια χαρά τυπάς παρεπιπτόντως) πώς να το κάνουμε, και μακάρι όντως να γράφαμε για ηλιοβασιλέματα και μπουρζουάδικους έρωτες αλλά δεν ξέρουμε πώς γίνεται.
    Όλοι είδατε ότι ο κλασικός διαχωρισμός σκληρά-μαλακά υποχώρησε εσχάτως για χάρη του καινοφανούς εξαρτησιογόνα-μη εξαρτησιογόνα, ουδεμία αντίρρηση, θέτει άλλωστε τό θέμα σε σωστότερη βάση (όχι απόλυτα σωστή βέβαια) και επίσης όλοι είδατε ότι υπάρχουν έγγραφα που τεκμηριώνουν ότι το Κράτος ήταν πληροφορημένο. Επίσης ακούσατε ότι το θέμα παίζει τουλάχιστον είκοσι με εικοσιπέντε χρόνια, και ότι κανένας δεν μιλάει α) από φόβο β) από συμμετοχή άμεση γ) έμμεση μέσω μιζούλας, (αστυνομική-πολιτική- ή/και δικαστική κάλυψη) δ)από αυτό τον ιδιότυπο ελληνικό αντικρατισμό -τις γνωστές θέσεις για το κλεφταρματολίκι που δεν τελείωσε με την Εθνεγερσία- ε) από την ιδιότυπη κοινωνική ομπρέλα που στήνεται αθόρυβα πάνω από το «άγιο χασισάκι» (και πάλι, ο Πετρόπουλος είναι κορυφαία μορφή στα «ελληνικά» γράμματα και δεν υποννοούμε τίποτα).
    Αυτό που θέλουμε να πούμε για να τελειώνουμε και γρήγορα είναι ότι το θέμα Ζωνιανά- σκάει με έναν τρόπο που βρωμάει από χιλιόμετρα, και ότι εντέλει τίθεται στην ελληνική κοινωνία το δίλημμα, αυτά είναι τα χάλια μας, -ή αυτά θα πάρετε ή ας μιλήσουμε για αποποινικοποίηση τώρα.- Από το καρτέλ του Ψηλορείτη στο καρτέλ του Κράτους. Απλά με τόσο μείζων ελληνορθόδοξο-πατριωτικό κατεστημένο αλλά και τις ομάδες πληθυσμού που βρίσκονται στις παρυφές του, η όλη εισήγηση θα ήταν σκανδαλώδης, όπως και πράγματι υπήρξε κάθε φορά που εγέρθηκε σε επίπεδο δημοσίου διαλόγου. Αυτά, you ‘ve got your own brains anyway, feel free to post your own thoughts, κι αν είναι conspiracy φροντίστε please να ‘ναι τίποτα καλό :-)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή