Παρασκευή 29 Αυγούστου 2008

a shoot the dog poem: Οι Βαρώνοι


Οι βαρώνοι των Μέσων σου σκουπίζουν το δάκρυ
σου κρατάνε το χέρι, σου χαιδεύουν τα μαλλιά.
“Το ταξίδι στο Πέρα Μακριά επιφυλάσσει για σένα
έναν ήλιο σβησμένο”

Το χαρτί μένει άγραφο και το τσιγάρο στο τασάκι σκορπιέται για σένα.
Εσύ θα γνωρίζεις μόνο το δάκρυ από έναν βουβό πόνο.

Οι βαρώνοι των Μέσων, στον υγρό τους πύργο
κάτω από την πανσέληνο Του Λόφου Που Αναθεματίζει
ρίχνουν τη βαριά κατάρα μιας ετοιμοθάνατης αρχι-ιέρειας
στο αλυσοδεμένο γένος των Ανθρώπων

“Περίμενε με τους αφρούς των λυσασμένων σκύλων
στο στόμα που με Kόκκαλα έχεις ξεδοντιάσει
να ανατείλει από τους καπνούς μιας ρημαγμένης γενιάς
ένα ξημέρωμα που σε κρατάει λησμονημένο”

Οι βαρώνοι των Μέσων τρέφονται με Σκιά
που παράγεις στην κάμπο της άγιας γης
από τη στιγμή που σε ανάστησε χωρίς ανταμοιβή
μέσα από αρχαίες τεφροδόχους

Τα νερά μολυσμένα θα συνθλίψουν στο πέρασμά τους
τα χωράφια που έσπειρες, τους καρπούς που δεν μάζεψες.
Το τσιγάρο σου σβήνει ακάπνιστο, κι όμως δεν έχει βραχεί

Στο λουσμένο σαμπάνια κατώφλι του Χθες σου
θα σκουπίσεις κουφάρια, στεγνωμένα απ’το αίμα
που συλλέγουν Βαρώνοι

9 σχόλια:

  1. giati mu aresei kalitera XWRIS

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Φάρος η κάφτρα του τσιγάρου μου
    στις θάλασσες της μοναξιάς μου στίψε την πέτρα εσύ φωτιά
    οργή μες στη νυχτιά μου.
    Πόνα για όλα πόνα πολύ
    κι άφηνε τη Σιωπή
    σε μιαν απόκρυφη γωνιά
    να ιερουργεί γυμνή.

    Στίψε οργή εσύ στα χέρια σου
    τον λαμπερό ασημοδείκτη
    σκόρπα τη στάχτη του παντού
    νεκρού του Αποσπερίτη.
    Στάξε στο χώμα στάξε παντού
    σταγόνες νηπενθές
    κέρασμα πένθιμο βαρύ
    αγγέλων απλανές.

    (ό,τι γράφει δν ξεγράφει, στο ξαναείπα αλλά δν άκουσες) !!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. opws k na xei me xalaei.
    den dexesai ta sxolia twn allwn..?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. αργά πια να αλλάξει κάτι που γράφτηκε πριν τέσσερα χρόνια :)
    κ φυσικά δέχομαι σχόλια των άλλων..
    με τα σχολεία τους δν έχω καλές σχέσεις..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Συγχωρήστε τον, είναι φαντάρος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. φιλε δν βλεπω τι σχεση μπορεί να έχει αυτό, αλλά μπορεί να φταίει το ότι είμαι φαντάρος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Μην το βλέπεις έτσι, βασικά έχουμε χάσει τον μπούσουλα με την γλώσσα, οι άλλοι στην Τουρκία σφαχτήκανε για μια απόστροφο που έλειπε ξέρω γω. Πρέπει να το θέσεις ως αξίωμα τουλάχιστον, πάντα ότι λέω έχει σχέση. Φράσεις όπως "Συγχωρήστε τον, έχει δίκιο", "Πάντα κατέβαζε το παντελόνι του μπροστά στα κορίτσια", "Συμμετέχετε με εμπροσθογεμή όπλα", "Ο Χατζηαβάτης και ο Κήπος της Εδέμ", "Η μικρή Ελένη, αδύνατον να κλαίει, της κόψαν το βυζί στα εξήντα και πέθανε στα δεκαπέντε" ή "Αλφαβητάρι μου καλό, πουλί μυλοκομμένο" είναι αυτόχθονες ενός ενιαίου ριζικού φαντασιακού και επαναπροσδιοριζόμενου περιγράμματος του διαλεκτολογικού συνεχούς που ορίζεται γλωσσοτοπολογικά πάνω στα αρχέγονα μή-δόγματα του προ ονοματοδοσίας ανθρωποχωροχρονικού μηδενός. Είναι επόμενο, όταν η πιο ευφυής οντότητα, ο χρόνος, μπαίνει σε δεύτερη μοίρα να βλέπουμε τέτοια φαινόμενα. Δεν χρειάζονται εξελιγμένες γενετικές έρευνες για να δούμε από μακριά την ανάγκη νέων ισορροπιών που δεν θα έρθουν ποτέ, γιατί τα μπούτια είναι και τρυφερά και μερικές φορές μυρίζουν και υπέροχα, αρκετά για να ξεχάσεις την μία και μοναδική (και ικανή να ονομάζεται ακολούθως) ζαριά. Γεια σου Τίμο ελπίζω να κρατάς γερά και να πατάς καλά στα άδεια μπουκάλια αψεντιού που είδα να γεμίζουν προχτές το πάτωμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή